Śmiej się, śmiej się z moich marzeń —

Tak powiada ten, co śni,

Śmiej się, że w człowieka wierzę

I że jeszcze wierzę ci.

Śmiej się, bo złotemu cielcu

Nie sprzedałem duszy mej,

Bo ja w ludzkość jeszcze wierzę,

W moc i siłę ducha jej.

Siła ducha zrzuci więzy,

Wzniesie go pod szczyty nieb.

Praca rąk zapewni przyszłość.

Duszy wolność, ciału — chleb.

Śmiej się, bo ja w przyjaźń wierzę,

Wierzę też w braterstwo serc.

Serce sercu da nadzieję

I wspólnoty losów więź.

Wierzę też w szczęśliwą przyszłość,

Choć daleki jest ten dzień,

Lud ludowi rękę poda

I zniknie wojny cień.

Pokolenie przyjdzie nowe

I wytryśnie życia zdrój.

Wówczas skruszy swe kajdany,

Światło ujrzy naród mój.

Nowy człowiek w nowym kraju

Będzie tworzyć, kochać, żyć,

Z pełnych, wartkich źródeł ducha

Nieskończenie będzie pić.

Wówczas spod poety pióra

Nowa pieśń popłynie w świat.

Jemu to, młodemu — w wieniec

Z mego grobu wplotą kwiat.

Tłumaczyła z hebrajskiego: Szoszana Raczyńska

Szaul Czernichowski

Szaul Czernichowski urodził się w roku 1875 w miasteczku Michajłówka na Ukrainie.

Uczył się w Odessie, w Heidelbergu i w Lozannie, gdzie opanował nauki powszechne, języki europejskie oraz medycynę. W roku 1931 przybył do Izraela.

Szaul Czernichowski, obok Bialika, był jednym z największych poetów hebrajskich epoki.

W jego twórczości ujawniają się wszystkie formy poetyckie. On pisał również powieści, był odnowicielem języka hebrajskiego, był doskonałym tłumaczem.

Jego dzieła poetyckie dają wyraz miłości do człowieka i do przyrody. Był jednym z przywódców duchowych ruchu odrodzenia państwowego.

Szaul Czernichowski zmarł w roku 1943.